ماهی کوچولوی مامانی

سلام م م م م. ببخشید که هر روز میومدین و مطلب جدیدی نمیدیدین. این روزا مشغله زیاد دارم. هم میخوام یه خورده درس بخونم که اگه تو کنکور قبول نشدم حداقل درصدهام صفر نباشه، هم اینکه ترجمه باید کنم. از طرفی هم که کارهای خونه وغذا و آشپزی و لباس شستنو...بالاخره از همه مهمتر نگهداری از ماهی کوچولومون. این روزا کیان جون خوب خوب سینه خیز میره مثل جت، کافیه چشم ازش بردارم  تو هر جایی سرک میکشه  همه تزیینی ها رو کم کم دارم جمع میکنم. گل ها رو بردم تو راه پله. در رو هارو با پشتی و بالشو هر چی که دستم بیاد میبندم که یه وقت این ماهی کوچولو سر نخوره. خیلی شیطون و بلا شدی. عاشق آواز بَ بَ یا مَ مَ گفتنتم. وقتی با اسباب بازیهات داری بازی میکنی واسه خودت با اسباب بازیهات حرف میزنی و من بدون اینکه حواستو پرت کنم یواشکی گوش میدم و کلی ذوق میکنم . گاهی هم منو صدا میکنی و آخرش به گریه و نق نق ختم میشه. خلاصه عزیزم هر روز یه چیز جدید... مثلاً اگه شخصی بخواد بره بیرون از خونه میفهمی و دوست داری بری بغلش. خیلی خیلی دوست داشتنی هستی. ثنا، دختر دختر خاله مامانی که الان 2 ساله داره میشه فوق العاده عاشقته و هیچ بچه ای رو به اندازه تو دوست نداره. تو رو داداشی صدا میکنه و دوست داره بغلت کنه و ببوستت.

با شروع مهر بوی روزهای مدرسه رو خوب حس میکنم و نمیدونین چقدر دلم واسه اون روزها تنگ شده.

کاش همون بچه میموندیم. حالا بابایی هم دانشگاهش شروع شده و بعضی روزها خونه نمیاد. عجب زمونه ای شده همه چی شده کار وکار وکار. آدمها دلشونو به دوران پیری خوش میکنن. البته منم دوران سالمندی رو دوست دارم، چون تا 25 سالگی که درس و مشق نمیگذاره قشنگی بهار رو حس کنی و همش نگران پیک نوروزی و امتحانا هستی، بعدش هم که باید با کلی پارتی بازی کار پیدا کنی تا یه چندرغازی گیرت بیاد. خب دیگه با این وضعیت فقط سالمندی میمونه. به نظر من سالمندی یه نعمتیه که شاید نصیب خیلی ها نشه البته به شرط اینکه مراقب سلامت روح وجسممون باشیم. بیخود نیست مادر/پدر بزرگها همش میگن "الهی پیر شی جوون".

عزیزم پایین تر نرو. چون نه از عکس خبریه نه از

ادامه مطلب